‘Star Wars’-ontwerper Colin Cantwell sterft; Gemaakt van TIE Fighters en X-Wings

Sierra Dall, zijn partner van 24 jaar en enige directe overlevende, zei dat de oorzaak dementie was.

Cantwell, een veteraan van NASA’s Jet Propulsion Laboratory, creëerde educatieve programma’s om het publiek te leren over vroege ruimtelanceringen, en werkte samen met regisseurs, waaronder Stanley Kubrick, George Lucas en Steven Spielberg, om miniaturen, computergraphics en andere visuele effecten te ontwikkelen voor films, waaronder “2001: A Space”. Odyssey” (1968) en “Buck Rogers in the 25th Century” (1979).

Hij is vooral bekend om zijn werk aan Star Wars (1977), toen hij de eerste ontwerpen maakte voor veel van de meest memorabele schepen uit de film, waarmee hij het uiterlijk van de blockbuster-franchise hielp bepalen, ook al werkte hij alleen aan de eerste aflevering. “Hij was een vrij rustige man, erg aardig en erg getalenteerd”, zegt Craig Miller, voormalig directeur van fanrelaties bij Lucasfilm.

Toen Lucas eind 1974 de heer Cantwell in dienst nam, onderhandelde de regisseur nog steeds over financiering met Twentieth Century Fox, werkte hij aan concepten als The Force en werkte hij aan een script dat voorlopig de titel “Adventures of the Starkiller, Ep. 1: Star Wars” droeg. De tekst noemde een aantal ruimtevaartuigen, maar gaf vage beschrijvingen van hoe ze eruit zagen en hoe ze bewegen.

De heer Cantwell kreeg de taak om de details in te vullen, met instructies van Lucas om de schepen er realistisch uit te laten zien, maar met ‘stripboekadel’, volgens het boek ‘George Lucas: Life’ van Brian Jay Jones. Hij wisselde schetsen uit met de regisseur voordat hij landde op de laatste schetsen die hij gebruikte om zijn modellen te maken, en assembleerde plastic miniaturen uit duizenden stukken – inclusief graancontainers, lamponderdelen en onderdelen van commerciële modelkits voor vliegtuigen, auto’s en boten – die hij bewaarde hij in een acht meter hoge stapel laden.

Of ze nu individueel of collectief worden bekeken, in formatie over het scherm glijden of elkaar achtervolgen in een gewelddadige strijd, Mr. Cantwell wilde dat ze onmiddellijk herkenbaar waren en een gevoel van nervositeit of opwinding zouden opwekken, afhankelijk van hun plaats in Lucas’ epische fantasie. “Mijn uitgangspunt was dat je meteen het slechte van het goede moet onderscheiden… door hoe [a ship] Kijk en voel,’ zei hij tegen… interview 2014 Website voor de Original Elements Blog.

Zijn ontwerp voor de X-Wing, de superster van de Rebel Alliance, was geïnspireerd op het zien van een pijl die in een Engelse pub werd gegooid en was bedoeld om te verwijzen naar het beeld van een cowboy die zijn geweren buiten een saloon trekt. Aan de andere kant moest zijn elegante Millennium Falcon-prototype een hagedis oproepen die klaar stond om aan te vallen – en in plaats daarvan werd hij gebruikt als basis voor de rebellenbelegeringsagent die in de film wordt getoond openingsscene. (Andere artiesten, waaronder Joe Johnston en Ralph McQuarrie, hebben uiteindelijk bijgedragen aan de versleten hamburger-achtige look van de Millennium Falcon.)

Cantwell creëerde ook prototypes van de Imperial Star-vernietiger, het wigvormige schip dat het scherm vulde tijdens de openingsmomenten van de film (om de grootte te bepalen, vroeg Lucas of het schip “groter dan Burbank” moest zijn; het antwoord was ja), en creëerde de Death Star, het ruimtestation uitgerust met een laser en in staat om hele planeten te vernietigen.

Het hoogtepunt van de film wordt gekenmerkt door een aanval over de evenaar van de Death Star, waarbij Luke Skywalker (Mark Hamill) door een canyon-achtige greppel vliegt om torpedo’s te lanceren op de zwakke plek van het ruimtestation. Zoals meneer Cantwell haar vertelde, ontstond het tafereel bij toeval, nadat hij bijna klaar was met het maken van een model Death Star uit een plastic bal met een diameter van ongeveer 14 inch.

De bal kwam in twee helften, die hij in een Death Star veranderde door kenmerken in het oppervlak te krassen, maar de twee helften kromp in het midden waar ze elkaar moesten ontmoeten. “Het zou een week werk hebben gekost om deze depressie te vullen, schuren en opnieuw te vullen”, zei hij in een interview. Montecito Californië Magazine. “Dus, om mijn zaken te redden, ging ik naar George en stelde een loopgraaf voor, met wapens die prominent aanwezig waren vanaf de zijkanten van de loopgraaf, wat resulteerde in gevechten met ruimteschepen die in en uit de loopgraaf vlogen. Lucas stemde toe, en het werd een belangrijk punt in de film.”

Colin James Cantwell werd geboren in San Francisco op 3 april 1932. Zijn vader was een commerciële kunstenaar en zijn moeder werkte als ripper tijdens de Tweede Wereldoorlog om de militaire inspanningen te ondersteunen. Een van zijn ooms was Robert Cantwell, een journalist van Time and Sports Illustrated die een paar goed ontvangen romans schreef.

Als jongen was meneer Cantwell bedlegerig met tuberculose en een gedeeltelijk losgelaten netvlies. “De behandeling was beperkt tot een donkere kamer met een zware jas over mijn borst om hoestbuien te voorkomen,” zei hij. Het heette in 2016 Reddit “Ask Me Anything”-interview. “Ik bracht bijna twee jaar van mijn jeugd verlamd door in deze donkere kamer. Het volstaat te zeggen dat niets anders me kon vertragen!”

De heer Cantwell studeerde aan de University of California, Los Angeles, waar hij films maakte voor studenten en behaalde in 1957 zijn Bachelor of Applied Arts.

Tijdens de maanlanding in 1969 fungeerde hij als kanaal tussen CBS-anker Walter Cronkite en NASA, luisterend naar een communicatielijn tussen Apollo 11-astronauten en Mission Control, zodat hij Cronkite op de hoogte kon houden van de voortgang van de ruimtecapsule.

Tegen die tijd was hij begonnen met het maken van wetenschappelijke en commerciële films en gebruikte hij zijn technische expertise om portretten te maken met een groot budget. Hij reisde naar Londen, hielp Kubrick bij het maken van ruimtescènes voor “2001” en raakte bevriend met de regisseur; Jaren later herinnerde hij zich dat hij op een avond het huis van Kubrick bezocht, en terwijl hij sandwiches met kalkoen at, herinnerde hij zich dat de film Dramatische openingsscèneeen hemels beeld van de zon, de maan en de aarde opgenomen door Richard Strauss “also sprach Zarathustra”, dat het hoofdthema van de film werd.

De heer Cantwell schreef en regisseerde later Journey to the Exoplanets, een reis op groot scherm door het zonnestelsel die plaatsvond in wat nu het Fleet Science Center in San Diego is, en droeg bij aan de technische dialoog aan Close Encounters of the Third Kind” (1977). ).

Hij werkte ook als computergraphics-consultant voor Hewlett-Packard en hielp bij de ontwikkeling van een van de eerste kleurenweergavesystemen voor een desktopcomputer. Mr. Cantwell gebruikte dit systeem om graphics te maken voor de technisch onderlegde Koude Oorlog-thriller War Games (1983), waarin tientallen supercomputerschermen flikkeren naar Sovjet-kernraketlocaties.

De heer Cantwell deed later onderzoek in de kwantumfysica, volgens zijn partner, Dahl, en schreef ook een tweedelige sciencefiction-epos genaamd “CoreFires”. Hij sprak zelden over zijn werk aan “Star Wars” tot zijn midden jaren 80, toen hij begon te verschijnen op fanconventies en prints van zijn concept art te verkopen, na tientallen jaren leken meer fans het werk van medewerkers als McQuarrie te kennen.

interview door Denver Post, zei dat hij vond dat Lucas zijn rol in het creëren van “Star Wars” had verminderd omdat de heer Cantwell een aanbod had afgewezen om de speciale effectenwinkel van de regisseur, Industrial Light & Magic, te runnen. Hij zei dat hij minder geïnteresseerd was in het voortzetten van zijn invloedrijke werk dan in het nastreven van nieuwe wegen van uitvindingen.

“Colin vertelde me eens dat dit de manier is waarop hij zijn leven leidde, en dat hij ervan houdt dingen te creëren waar mensen niet eens aan kunnen denken”, vertelde Dall aan The Denver Post. “Dit is hoe hij in veel dingen terechtkwam: hij kwam met originele, creatieve, slimme ideeën waar mensen naar zouden kijken, en dan konden ze niet meer terug.”