Het is onmogelijk geworden om vanuit Gaza te rapporteren

Maar in de tussentijd werd Baba geconfronteerd met uitdagingen die sommige journalisten in Gaza beschreven als de ergste in de geschiedenis.

Hij voegde eraan toe: “Ik moest mijn baan opgeven… om naar mijn familie te gaan om hen te evacueren.” vertelde hij vorige week aan NPR via een gecodeerde telefoonlijn, om vervolgens te ontdekken dat andere buurten net zo gevaarlijk waren. “…Waar zal ik ze verbergen? Is er ergens een veilige plek in Gaza?”

De informatiestroom in oorlogsgebieden is vaak stagnerend en onvoorspelbaar, maar gezien de omvang van de Israëlische aanval – waarvoor VN-experts hebben gewaarschuwd dat het neerkomt op ‘collectieve bestraffing’ in strijd met het internationaal recht – worden journalisten geconfronteerd met ongekende uitdagingen bij het verkrijgen en delen van informatie.

Terwijl grote Amerikaanse netwerken hun best deden om populaire tv-presentatoren naar relatieve veiligheid in Israël te sturen, worden journalisten in de 230 vierkante kilometer grote Gazastrook geconfronteerd met een enorme bombardementscampagne, stroom- en internetstoringen, voedsel- en watertekorten en de psychologische tol waarmee de Palestijnen worden geconfronteerd. Verslaglegging over de zich ontvouwende humanitaire crisis terwijl ze deze zelf beleven.

In zijn rapport in het Al-Shifa-ziekenhuis in Gaza-stad ontdekten BBC-correspondent Adnan Al-Bursh en zijn team hun buren, familieleden en vrienden onder de gewonden en doden.

“Dit is mijn plaatselijke ziekenhuis. Binnenin zitten mijn vrienden en buren. Dit is mijn gemeenschap”, zei Elborsch in de uitzending. “Vandaag was een van de moeilijkste dagen uit mijn carrière. “Ik zag dingen die ik nooit meer ongedaan kon maken.”

In de dagen na de Hamas-aanval op Israël van 7 oktober, waarbij meer dan 1.400 mensen omkwamen, kwamen bij de Israëlische vergeldingsaanval meer dan 2.700 mensen om het leven in Gaza. Elf Palestijnse journalisten en drie Israëlische journalisten werden gedood Dat zegt het Comité ter Bescherming van Journalisten. Vrijdag, Israëlische bombardementen Bij de Libanese grens werd Issam Abdullah, een Reuters-journalist gevestigd in Beiroet, gedood en raakten zes andere journalisten gewond bij een internationaal incident. Waarnemers van de persvrijheid veroordeelden het.

“Journalisten zijn burgers die belangrijk werk doen in tijden van crisis, en mogen niet het doelwit zijn van strijdende partijen”, zegt Sherif Mansour, programmacoördinator voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika bij het Committee to Protect Journalists, in een verklaring.

Mansour zei in een interview dat Israëls recente geschiedenis van aanvallen op de media de huidige berichtgevingscrisis in Gaza heeft verergerd. In mei 2021 bombardeerde Israël een gebouw in Gaza waar de kantoren van The Associated Press en Al Jazeera waren gevestigd. In mei 2022 werd de Palestijns-Amerikaanse journaliste Sherine Abu Okla in het hoofd geschoten terwijl ze op de Westelijke Jordaanoever werkte. Het Israëlische leger beweerde aanvankelijk dat Abu Uqla werd gedood tijdens een vuurgevecht met Palestijnse strijders, maar verschillende onafhankelijke onderzoeken, waaronder die van The Washington Post, concludeerden dat Israëlische troepen mogelijk verantwoordelijk waren.

Mansour zei dat deze gevallen de berekeningen veranderden van de risico’s waarmee internationale journalisten worden geconfronteerd, waardoor lokale fotografen en onafhankelijke journalisten de taak kregen om verslag te doen van het conflict in Gaza en de Westelijke Jordaanoever.

“Ze hebben ze hard nodig, en zij zijn ook degenen die daar op de grond leven”, zei Mansour. “De aard van hun werk vereist dat ze in de frontlinie staan, vaak zonder goede uitrusting, zonder enige veiligheidsmiddelen of een speciale redactiekamer achter hen.”

Een aantal van deze journalisten heeft hun berichtgeving over de aanhoudende Israëlische aanval op sociale media zowel in het Engels als in het Arabisch gedeeld, met als doel de westerse wereld en elkaar te bereiken. Journalist Belestia Akkad is een van hen.

Met ruim een ​​half miljoen volgers Op InstagramAkkad deelde vorige week dagelijks meerdere updates over evacuaties, stroomstoringen en kinderen die te midden van de chaos van hun families werden gescheiden. Op vrijdag is het zo Ze plaatste een foto van haar lichtblauwe helmZe schreef, getiteld ‘Pers’, dat ze Gaza-stad niet kon evacueren omdat ze niet over het transportmiddel of de energie beschikte die nodig was om te lopen. Ze zei dat ze geen mobiel bereik had en afhankelijk was van het internet van het ziekenhuis.

Ze schreef: ‘Ik heb altijd van de journalistiek en Palestina gehouden, en ik ben blij dat ik een deel van de waarheid of een deel van wat er in de wereld gebeurt, kan delen’, en voegde eraan toe: ‘Er is nog tijd voordat de nacht begint. Ik zal kijken of ik opties heb en ik zal je op de hoogte houden als ik kan.

Toen bleef haar drukke account drie dagen donker.

Toen ze dat was Opnieuw geplaatst Maandagochtend legde ze in een video uit dat ze geen toegang tot internet kon krijgen – onderdeel van de steeds zwaardere omstandigheden, zei ze.

Ze zei: “De situatie wordt moeilijker… met betrekking tot elektriciteit, water, voedsel en medische zorg.” “Ik doe mijn best om op de grond te blijven en te verbergen wat er aan de hand is”, schreef ze in het bijschrift.

Palestijnse journalisten worden ook geconfronteerd met een ander obstakel: Uitdagingen voor hun geloofwaardigheid

Thanasis Campanis, een voormalig journalist in het Midden-Oosten en directeur van de denktank voor buitenlands beleid Century International, zei: “Er wordt systematisch geprobeerd het idee van het bestaan ​​van een onafhankelijke Palestijnse journalist te verdraaien.” Een kwaadaardig en gevaarlijk onderdeel van informatieoorlogvoering.

Het resultaat is dat Palestijnse journalisten te maken krijgen met critici die hun verhalen over dood en vernietiging snel afdoen als bevooroordeeld, partijdig of zelfs verzonnen.

Zelfs binnen Gaza hebben veel mensen moeite om toegang te krijgen tot nieuws over wat er om hen heen gebeurt.

Nihal Al-Alami, een vertaalster voor het Palestijnse Centrum voor Mensenrechten, vluchtte met haar gezin uit Gaza-stad via een evacuatieweg die vrijdag werd gebombardeerd en belandde in het huis van een vreemdeling in het zuidelijke deel van Gaza.

Ze was wanhopig op zoek naar rust, naar nieuws van vrede. Haar negenjarige zoon, die vorig jaar een beenmergtransplantatie onderging, heeft nazorg nodig, ‘zodat je voelt hoe bang ik voor hem ben.’

Al-Alami zei dat ze een kleine radio op batterijen heeft om het nieuws te volgen, naast een netwerk van vrienden en familieleden in het buitenland die haar op de hoogte houden van belangrijk nieuws wanneer ze haar telefoon kan opladen en toegang heeft tot internet. Maar ze weet niet hoe lang dit gaat duren. “wij namen [fuel] “Vanuit onze auto laten we de generator draaien om water in de tank te pompen”, vertelde ze zondag in een WhatsApp-bericht aan The Post.

NPR’s Al-Batrawi gebruikt WhatsApp ook om met mensen in Gaza te communiceren, hoewel die communicatielijn minder betrouwbaar wordt.

“De communicatie is meestal erg goed en je kunt mensen in Gaza bereiken”, vertelde ze aan The Washington Post. “Nu heb je ineens geen idee of je berichten doorkomen of dat ze je proberen te berichten.” Ze zei dat NPR via een telefoonlijn contact kon opnemen met Baba, de producent in Gaza, maar dat de communicatie onderbroken was.

Al-Batrawi zei dat ze sinds het begin van de oorlog gesproken notities heeft uitgewisseld met mensen in Gaza, waaronder een geneeskundestudent in Gaza-stad genaamd Tasneem Ahad, wiens stem te horen is in sommige radioverslagen van Al-Batrawi.

Aheds huis werd gebombardeerd. Haar familie is ontheemd. Ze probeerde te evacueren, maar er was geen uitweg uit Gaza. Ze hadden geen water meer. Dit is de vijfde oorlog in Gaza.

‘Ze heeft veel meegemaakt’, zei Al-Batrawi. “Ze vertelde me dat het sturen van gesproken notities bijna therapeutisch werkt, alsof het iemand iets kan schelen. Iemand luistert.”