Gigantische pliosauriërschedel van een zeemonster gevonden aan de Jurassic Coast

Meld u aan voor de wetenschapsnieuwsbrief Wonder Theory van CNN. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Een opmerkelijk goed bewaarde reuzenschedel Pliosauruswerd een prehistorisch zeemonster ontdekt in a oever In het graafschap Dorset in Zuid-Engeland kan het geheimen over deze verbazingwekkende wezens onthullen.

Pliosauriërs domineerden de oceanen in een tijd dat dinosauriërs door het land zwierven. Het ontdekte fossiel is ongeveer 150 miljoen jaar oud, bijna 3 miljoen jaar jonger dan welke andere ontdekking dan ook. Onderzoekers analyseren het monster om te bepalen of het een soort zou kunnen zijn die nieuw is voor de wetenschap.

Het fossiel werd oorspronkelijk gespot in het voorjaar van 2022 en is nu, samen met complexe opgravingen en lopend wetenschappelijk onderzoek, gedetailleerd beschreven in de komende BBC-documentaire Attenborough and the Jurassic Sea Monster, gepresenteerd door de legendarische natuuronderzoeker Sir David Attenborough, die zal worden uitgezonden op 14 februari op BBC. Tv programma.

De enorme omvang van het vleesetende zeereptiel was zo groot dat de schedel, die werd opgegraven van een klif langs de ‘Jurassic Coast’ in Dorset, bijna twee meter lang was. In zijn gefossiliseerde vorm weegt het exemplaar meer dan een halve ton. Volgens de British Daily Mail kunnen pliosauriërsoorten wel 15 meter lang worden. Encyclopedie Britannica.

Lokale paleontoloog Steve Etches, die hielp bij het ontdekken ervan, vertelde CNN in een videogesprek dat het fossiel diep in de klif begraven lag, ongeveer 11 meter boven de grond en 15 meter onder de klif.

Het extraheren ervan bleek een riskante onderneming, vol gevaren, aangezien de bemanning tijdens een periode van mooi weer tegen de klok racete voordat naderende zomerstormen de klif erodeerden en misschien het zeldzame en belangrijke fossiel met zich meenamen.

Etches hoorde voor het eerst van het bestaan ​​van het fossiel toen hij zijn vriend was Philip Jacobs nam contact met hem op nadat hij op het strand de snuit van een pliosauriër was tegengekomen. Etches zei dat ze vanaf het begin “erg opgewonden waren, omdat zijn kaken samensloten, wat aangeeft dat (het fossiel) compleet was.”

Nadat ze drones hadden gebruikt om de klif in kaart te brengen en de rest van de exacte locatie van de pliosauriër te bepalen, begonnen Etches en zijn team aan een operatie van drie weken, waarbij ze in de klif boorden terwijl ze in de lucht hingen.

“Het is een wonder dat we dit ding eruit hebben kunnen halen, want we hadden nog een laatste dag om dit ding eruit te halen, wat we om 21.30 uur deden”, zei hij.

Etches ondernam de moeizame taak om de schedel te herstellen. Er was een tijd dat hij het ‘erg teleurstellend’ vond toen de klei en het bot barsten, maar ‘in de daaropvolgende dagen en weken was het alsof…, als een legpuzzel, waarbij alles weer op zijn plaats werd gelegd. tijd, maar we hebben alles terug kunnen krijgen.” Een stuk bot.

Etches voegde eraan toe dat het een “freak van de natuur” was dat dit fossiel in zo’n goede staat bleef. “Het stierf in de juiste omgeving, en er was veel sedimentatie… dus toen het stierf en naar de bodem van de zee ging, werd het heel snel begraven.”

Het bijna intacte fossiel benadrukt de kenmerken die de pliosauriër tot een werkelijk angstaanjagend roofdier maakten, dat op prooien jaagde zoals Een dolfijnachtige ichthyosaurus. Het roofdier met enorme, scherpe tanden gebruikte verschillende zintuigen, waaronder nog steeds zichtbare sensorische putjes in zijn schedel waardoor het mogelijk veranderingen in de waterdruk kon detecteren, aldus de documentaire.

De beet van de pliosauriër was twee keer zo krachtig als die van een zoutwaterkrokodil, die tegenwoordig de sterkste kaken ter wereld heeft, volgens Emily Rayfield, hoogleraar paleontologie aan de Universiteit van Bristol in het Verenigd Koninkrijk, die in de documentaire verschijnt. Ze zei dat dit roofzuchtige prehistorische zeedier in de auto kon inbreken.

“Het dier was zo groot dat ik denk dat het in staat was om op alles te jagen dat de pech had om op zijn plaats te zijn”, voegde Andre Roux toe, een postdoctoraal onderzoeksmedewerker in de paleobiologie aan de Universiteit van Bristol.