Deze knapperige tofu heeft me verslaafd gemaakt aan tofu

Abonneer u op de Plant Powered II-nieuwsbrief van Voracously en beleef meer plezier aan het koken met groenten

Ongeveer vijf jaar geleden, aangespoord door vrienden die dol waren op tofu en mijn wens om receptontwikkelaar te worden, besloot ik dat ik een De component begrijpen en omarmen. Het is tenslotte een hoofdbestanddeel van de voeding van miljoenen mensen over de hele wereld. Ze zijn zeer voedzaam en een dichte bron van complete eiwitten die niet gepaard gaan met de dierenwelzijnsproblemen of de klimaatcrisis die vlees met zich meebrengt. Ik stond op het punt om van tofu te leren houden.

Ontvang het recept: Krokante tofu en gebakken courgette

Ik begon ermee te koken en probeerde zijdezachte, stevige, extra stevige en stevige varianten. Ik at gewone, gemarineerde, roergebakken, gebakken, roergebakken en gegrilde tofu. Ik sneed het, versnipperde het, verkruimelde het, sneed het in blokjes en sneed het in repen. Gaandeweg begon ik ervan te genieten. Maar als ik honger krijg, denk ik nog steeds niet: Ik wil nu wat tofu.“

Toen ontmoette ik mijn vriend Joe. Hij kan goed koken en tofu staat vaak in zijn koelkast. Op een avond bakte hij okonomiyaki voor het avondeten en bedekte elke pannenkoek met plakjes gekruide, geroosterde tofu. Ik heb er zo van genoten dat ik dacht dat het een afwijking was. Misschien had ik echt honger, dacht ik. Een paar weken later maakte hij voor ons aubergine en tofu met zoete, pittige en hartige saus. Het werd geserveerd met rijst – mijn favoriete maaltijd – en ik had maar een paar seconden. Ik had een derde.

“Hoe komt deze tofu zo goed?” Ik explodeerde, mijn mond nog halfvol.

“Ik hou ervan als de buitenkant een beetje knapperig is en de binnenkant nog sponsachtig, toch?” zei Joe.

Dat was het. Het is niet dat ik nog nooit gebakken tofu heb gehad. Het was dat ik nooit ben gestopt met het waarderen van zijn grote potentieel voor compositorische diversiteit. In de juiste olie, op de juiste temperatuur krijgen blokjes tofu een goudbruin korstje terwijl de binnenkant mals blijft. Ik vind deze gefrituurde stukjes zo lekker dat ik ze vaak in mijn mond stop, als popcornrepen.

Roergebakken tofu was de katalysator voor dit recept, een seizoensgebonden roerbakgerecht met een aanpasbare saus. Eerst bak je blokjes tofu in plantaardige olie totdat je die dunne, knapperige buitenkant grijpt. Roerbak vervolgens de lente-uitjes en courgette tot ze zacht en blaren zijn. Maak een knoflook-gembersaus en een paar items uit de voorraadkast, waaronder sojasaus, oestersaus, chili-knoflooksaus of – mijn favoriet – Dubanjiang of Sichuan chilipasta. Afhankelijk van de basis die je gebruikt, krijg je een snel koekenpanglazuur in iets hartigs; zoet en hartig; of zoet, zout of pittig.

Nadat ik dit recept had ontwikkeld, heb ik het nog drie keer gemaakt – niet alleen om het te testen, maar omdat het zo gemakkelijk is om van te houden, is het mijn favoriete manier geworden om tofu te eten.

Ontvang het recept: Krokante tofu en gebakken courgette