De zonsverduistering van 8 april zal beter zijn dan die van 2017. Dit is waarom.

Maar deze keer zal het beter zijn. Meer mensen zullen het zien. Het zal langer duren. De zonsverduistering zelf zal om verschillende redenen dramatischer lijken.

Het is de laatste totale zonsverduistering die tot 23 augustus 2044 vanuit de Verenigde Staten zichtbaar is. Gemiddeld ervaart elke locatie eens in de 375 jaar een totale zonsverduistering.

Daarom zal dit beter zijn dan de vorige.

1. De aura zal dynamischer zijn

Het allerbelangrijkste is dat de corona – de buitenste laag van de zon – bijzonder indrukwekkend zal zijn. De corona bestaat uit een transparant, gloeiend plasma dat is verhit tot ongeveer 2 miljoen graden. Ze golven de ruimte in als het zilveren haar van een engel, waarbij elke streng plasma vertegenwoordigt dat is verdraaid door de magnetische veldlijnen van de zon.

Hoeveel de corona wordt verstoord, hangt af van het magnetische veld van de zon, dat in de loop van elf jaar voortdurend evolueert. Dit is de reden waarom er wordt gezegd dat elke zonsverduistering zijn eigen persoonlijkheid heeft.

Tijdens de zonsverduistering van 2017 in Noord-Amerika bewoog de zon zich richting het ‘zonneminimum’, maar had nog steeds drie protuberansen: armachtige gezwellen van magnetisme en licht die zichtbaar waren vanaf de aarde.

Tijdens de totale zonsverduistering van 2019 in Zuid-Amerika was de eclips relatief zwak omdat het magnetische veld normaal was, maar er waren wel poolstromen, of lijnen, te zien die afkomstig waren van de noord- en zuidpool van de zon.

Deze keer bereiken we de zonnegrens. Dit is het moment waarop de zon banden van overlappend magnetisme heeft nabij de evenaar, en de noord- en zuidpool op het punt staan ​​om te draaien. Deze magnetische gevechtszone veroorzaakt talloze zonnevlekken, of blauwe plekkenachtige kleurveranderingen die vanuit het binnenste van de zon naar het oppervlak uitstralen, bijna als een lavalamp. Elk daarvan giet magnetische flux de ruimte in.

Je zult waarschijnlijk “uitbarstingen” van de zonnewind zien wegstromen van de zon, en misschien enkele coronale lussen – ringen van magnetisme waarbij het magnetische veld tot 1000 keer sterker is dan het achtergrondveld rondom de zon.

2. De schaduw wordt groter en donkerder

In 2017 volgde de schaduw van de maan een pad van 115 kilometer breed. Op 8 april zal de schaduw 200 kilometer breed zijn, omdat de aarde iets dichter bij de maan staat.

Dit betekent dat de lucht donkerder zal zijn op het pad van de totaliteit, en als je dichtbij de middellijn bent, zal het daglicht feitelijk verder weg zijn. Het zonsopgangfenomeen van 360 graden, dat verschijnt als een bokeh-schemering van de horizon, heeft mogelijk iets dramatischer kleuren. En plotseling zal de duisternis vallen Gevoel Eerder nacht. Je zult waarschijnlijk ook meer sterren en planeten zien.

Jupiter zal zich links van de zon bevinden, terwijl Venus – die helderder zal lijken – zich rechts zal bevinden. Saturnus en Mars zullen ook rechts van Venus verschijnen, hoewel ze zwak zullen zijn en misschien moeilijk te zien zijn zonder een verrekijker of telescoop.

Er is ook een kans van buitenaf om komeet Pons Brooks nabij Jupiter te zien (met behulp van observatie, niet met het blote oog), maar die zal zwakker zijn dan de planeten. Omdat de totale zonsverduistering maar een paar minuten duurt, kun je beter van de algehele ervaring genieten dan proberen moeilijk te vinden hemellichamen op te sporen.

3. Meer mensen zullen het zien

Niet alleen zal de schaduw van de maan deze keer een groter gebied bestrijken, maar het pad van de totaliteit zal zich ook uitstrekken tot meer grote stedelijke gebieden. In Texas zullen San Antonio en Austin langs de rand van het circuit liggen, terwijl Dallas nabij het centrum zal liggen. In het noorden en oosten zal de totale zonsverduistering door Little Rock, Arkansas, gaan; Evansville, Indianapolis en de zuidoostelijke buitenwijken van Fort Wayne, Indiana; Toledo, Cleveland, Akron, de noordwestelijke buitenwijken van Cincinnati en Columbus in Ohio; Erie, Pennsylvania; Buffel en Rochester, New York; Burlington, Vt.

Ongeveer 12 miljoen Amerikanen De loop van 2017 geleefdMaar 32 miljoen live op het totale nummer van dit jaar. Ongeveer 150 miljoen mensen wonen binnen een straal van 320 kilometer van de route, inclusief inwoners van Washington, Philadelphia, New York City en Boston.

Het duurt langer voordat de grotere schaduw over elke locatie gaat. De eclips van 2017 duurde maximaal 2 minuten en 40 seconden, maar de maximale duur van deze eclips is 4 minuten en 28 seconden. Als het om een ​​zonsverduistering gaat, is elke vluchtige seconde die in de schaduw van de maan wordt doorgebracht kostbaar. Het is de enige keer dat wij aardbewoners vol ontzag naar de atmosfeer van de zon kunnen staren.

Hier kun je zien hoe lang de zonsverduistering in verschillende steden zal duren:

• Dallas Het stadscentrum zal 3 minuten en 51 seconden zien, ondanks dat het 30 mijl verwijderd is van de middellijn van de zonsverduistering.
• Kleine rotsaan de rand van de totaliteit, krijg je 2 minuten en 20 seconden – maar een korte rit naar Conway, ongeveer 40 kilometer naar het noordwesten, levert 3 minuten en 53 seconden op.
• Carbondale, Illinois, De stad, die zich op de middellijn van de zonsverduistering van 2017 bevond, zal deze keer getuige zijn van 4 minuten en 8 seconden van totaliteit.
• Paducah, Kentucky Het ligt slechts drie kilometer van het pad van de zuidoostkant van de totaliteit en ziet slechts ongeveer 90 seconden van de totaliteit. Als u echter over de Interstate 24 richting Wenen, Illinois rijdt, krijgt u twee minuten extra in de schaduw van de maan.
• Indianapolis We zullen maar liefst 3 minuten en 49 seconden zien.
• Niagara watervallen U kunt rekenen op iets meer dan 3½ minuut totale tijd.

5. Haar komst zal dramatischer zijn

Tijdens een zonsverduistering reist de schaduw van de maan langs een zeer lang en dun pad. Aan het begin en einde van het pad beweegt de schaduw van de maan sneller. Dit komt door de geometrie van de aarde en de bewegingen van hemellichamen. Naar het midden beweegt de schaduw relatief langzaam.

In 2017 spoelde de schaduw aan in Oregon en bewoog zich met een snelheid van ongeveer 4.000 kilometer per uur, maar vertraagde tot 3.000 kilometer per uur tegen de tijd dat hij Wyoming binnenreed. Het bereikte een minimumsnelheid van 2.300 km/uur ten noordwesten van Nashville voordat het weer accelereerde en de kust van South Carolina verliet met een snelheid van 2.300 km/uur.

Maar deze keer beweegt de schaduw zich sneller over het grootste deel van het Amerikaanse pad. De auto start in Texas met een snelheid van ongeveer 2.600 km/uur, maar zal bij aankomst in Indianapolis een snelheid van 3.000 km/uur bereiken. In Rochester, New York, zal de schaduw voorbijtrekken met een snelheid van 3.359 kilometer per uur; Het verlaat Maine met een snelheid van 3.041 km / u.

Wat betekent dit? Simpel gezegd: de overgang van dag naar nacht langs het universiteitspad zal iets sneller en dramatischer zijn. Dit betekent ook dat de gedeeltelijke fase van de zonsverduistering enigszins wordt gecomprimeerd.