10 stops in 5 dagen, plus een schuilkelder voor Blinken

Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken stormde maandag een bunker binnen toen de luchtalarmsirenes klonken in Tel Aviv, het meest dramatische moment in de wervelende – en ongewoon chaotische – tournee van de Amerikaanse topdiplomaat door het Midden-Oosten.

Na zijn tweede bezoek aan Israël in vijf dagen zou Blinken maandagavond in Amman, Jordanië, aankomen, maar hij kwam terecht in een onderhandelingssessie van de hele nacht in Tel Aviv, terwijl zijn volgende bestemming onzeker was. Een reis die oorspronkelijk gepland was voor twee dagen, is nu uitgebreid naar zes, met nog tien stops.

Voor een ambtenaar wiens reisschema minutieus is gepland en zelden wordt herzien, heeft de hectische reis van de heer Blinken de omvang en complexiteit van de diplomatieke crisis waarmee hij wordt geconfronteerd benadrukt.

De heer Blinken probeert onmiddellijk Amerikaanse steun te betuigen aan Israël nadat het op 7 oktober door Hamas werd aangevallen; Het beperken van de Arabische kritiek op de Israëlische militaire reactie; het winnen van de vrijheid van gijzelaars die door Hamas in Gaza worden vastgehouden; En voorkomen dat het conflict escaleert, misschien met Hezbollah en Iran erbij, wat de Verenigde Staten zou kunnen aantrekken.

Het is een grimmige reis geweest voor de heer Blinken, die soms geschokt leek toen hij de massamoord op Israëlische burgers en de groeiende humanitaire crisis in Gaza beschreef.

In een toespraak tot verslaggevers in Caïro op zondag, twee dagen na zijn eerste stop in Israël, erkende de heer Blinken dat de zaken zelfs voor hem wazig waren geworden. “Ik denk dat ik het overzicht kwijt ben” van hoeveel landen hij heeft bezocht, zei Blinken, voordat hij het aantal correct op zeven berekende sinds hij woensdagmiddag Washington verliet: Egypte, Bahrein, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten, plus twee stops elk in Israël, Jordanië en Saoedi-Arabië.

Voor veteranen van het ministerie van Buitenlandse Zaken deed de reis van de heer Blinken denken aan die van zijn recente voorganger. John Kerry, die minister van Buitenlandse Zaken was onder de regering-Obama, verlengde en improviseerde zijn reizen vaak – en veranderde zelfs halverwege de reis van bestemming, in wat werd beschreven als “Diplomatie van zetelsMaar dat is niet het geval voor meneer Blinken, die gewoonlijk van maandag tot en met vrijdag reist en op tijd terugkeert om het weekend thuis door te brengen met zijn twee jonge kinderen.

Het ad-hockarakter van de reis begon een paar dagen na de bloedbaden gepleegd door Hamas. De heer Blinken regelde onmiddellijk een bezoek aan de regio die hij voor de daaropvolgende week had gepland. Het ministerie van Buitenlandse Zaken maakte bekend dat hij op 11 oktober zou vertrekken naar Israël en Jordanië, en op vrijdag 13 oktober zou terugkeren.

Dat plan werd snel verscheurd toen functionarissen van het ministerie van Buitenlandse Zaken, in overleg met het Witte Huis, de reisroute van de heer Blinken uitbreidden naar verschillende andere grote hoofdsteden.

“De 33 dagen durende vlucht van Henry Kissinger om een ​​terugtrekkingsovereenkomst tussen Israël en Syrië te bereiken na de Jom Kipoeroorlog van 1973 houdt het shuttlerecord in het Oosten in handen”, zegt Aaron David Miller, senior fellow bij de Carnegie Endowment for International Peace en voormalig staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. Adviseur van de afdeling Midden-Oosten. Midden”. East Negotiator “Blinken’s recente roadtrip door de regio is niet helemaal vergelijkbaar. Maar het weerspiegelt de onzekerheid en chaos die gepaard gaan met een crisis die de regering niet had verwacht en de complexiteit van de uitdagingen waarmee zij in de toekomst wordt geconfronteerd.

“Vanaf nu wil de secretaris misschien wat extra shirts inpakken”, voegde hij eraan toe. Als het management op dit gebied een verschil wil maken, zullen er in zijn toekomst waarschijnlijk een paar zware reizen volgen.

Een verschil maken zal niet eenvoudig zijn. De heer Blinken is er nog niet in geslaagd een van zijn doelen te bereiken: het veiligstellen van vrije doorgang voor Amerikaanse burgers in Gaza via een grensovergang naar Egypte. Honderden bleven maandag gestrand bij de gesloten grens.

Niet vanwege een gebrek aan proberen. Nadat ze donderdag in de regio waren aangekomen, bepaalden de heer Blinken en zijn assistenten hun agenda voor de volgende dag: vier landen op één dag, van Jordanië tot Qatar, van Bahrein tot Saoedi-Arabië.

Soms improviseerden ze de transfer: om van Tel Aviv, hun eerste stop, naar Amman te komen, gingen ze aan boord van een Amerikaans militair C-17-vliegtuig dat over Cyprus vloog nadat ze de gebruikelijke Boeing 757 van de luchtmacht naar voren hadden gestuurd, zodat de bemanning kon uitrusten terwijl ze elkaar ontmoetten. Amerikaanse diplomaten met Israëlische functionarissen.

In Jordanië had de heer Blinken een ontmoeting met koning Abdullah II in zijn paleis, en vervolgens met Mahmoud Abbas, president van de Palestijnse Autoriteit, in een villa. In Qatar hield de heer Blinken een gezamenlijke persconferentie met de premier in een luxueus overheidsgebouw. In Bahrein sprak hij met de premier, kroonprins Salman bin Hamad Al Khalifa, in de VIP-lounge van de luchthaven, terwijl geüniformeerde koninklijke wachten de rode loper op de openluchtbaan omringden.

Om de bijeenkomsten te intensiveren maakte de heer Blinken zaterdag een snelle dagelijkse reis van Riyadh naar de Verenigde Arabische Emiraten en keerde daarna weer terug naar de Saoedische hoofdstad. Zaterdagavond bereidde hij zich voor op een ontmoeting met kroonprins Mohammed bin Salman, de feitelijke leider van het land, die een zekere mate van diplomatieke legitimiteit heeft herwonnen minder dan drie jaar nadat de regering-Biden inlichtingen had vrijgegeven die zijn verantwoordelijkheid aantoonden voor de moord en verminking van Saoedi-Arabië in 2018. Washington Post-columnist Jamal Khashoggi.

Deze bijeenkomst introduceerde een nieuw element van onzekerheid. Verslaggevers die met de heer Blinken meereisden, werd gevraagd om binnen een mum van tijd klaar te staan ​​om hun hotel in het konvooi van de minister te verlaten om een ​​ontmoeting bij te wonen met de kroonprins, de machtigste soennitische moslimheerser in de regio.

De uren duurden van middernacht tot twee uur in de ochtend en daarna tot vier uur in de ochtend. Uiteindelijk stemde de prins ermee in om meneer Blinken zondag na 07.30 uur te ontmoeten in zijn privéwoning op zijn boerderij. (Journalisten, die bijna de hele nacht wakker waren geweest, werd uiteindelijk de toegang geweigerd.)

Ambtenaren zeiden dat het gebruikelijk was dat de prins zelfs belangrijke bezoekers op hem liet wachten. Het was echter een zeldzame en waarschijnlijk frustrerende ervaring voor de slaapgebrekkige meneer Blinken, die gewend is aan buitenlandse functionarissen die zich aan zijn agenda houden.

Zondagmiddag ging de vlucht naar Egypte, vermoedelijk de laatste stop van meneer Blinken voordat hij naar huis terugkeerde. “Ik weet dat dit je laatste grote tournee in de regio is”, zei de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi tegen de heer Blinken aan het begin van hun bijeenkomst in Caïro.

Niet zo snel. Na een gesprek met president Biden voegde de heer Blinken een terugreis naar Israël toe aan zijn agenda. Hij bracht de nacht door in Jordanië voordat hij maandagochtend terugkeerde naar Tel Aviv en naar Jeruzalem vertrok om premier Benjamin Netanyahu opnieuw te ontmoeten.

Tegen die tijd begonnen functionarissen van het ministerie van Buitenlandse Zaken te fluisteren over de mogelijkheid dat Biden deze week Israël zou bezoeken. Plannen om terug te keren naar Washington werden maandag geschrapt. Het nieuwe plan was om terug te keren naar Jordanië na onderhandelingen met de Israëlische leiders over humanitaire hulp aan de Palestijnen, en iedereen zou daar wachten op verdere instructies.

Maandag maakte de heer Blinken in Jeruzalem, tussen de ontmoetingen met de Israëlische leiders door, een ongeplande stop bij de residentie van de Amerikaanse ambassadeur, waar hij naar binnen ging om een ​​beveiligde lijn te lenen om naar Washington te bellen. Kort daarvoor maakte het Witte Huis bekend dat de heer Biden die dag een reis naar Colorado had geannuleerd om een ​​nationale veiligheidsbijeenkomst bij te wonen – misschien dezelfde bijeenkomst die de heer Blinken had belegd.

De reis van meneer Blinken was ook beladen met een ongebruikelijke onderstroom van gevaar. Veiligheidsagenten, die doorgaans pakken, kogelvrije vesten en helmen dragen, bewaakten zijn vliegtuig tijdens een stop in Israël.

Maandag, onmiddellijk nadat de colonne van de heer Blinken Jeruzalem verliet, klonken daar sirenes, die de aanwezigheid van inkomende raketten of raketten aangaven. Iedereen in de stad vluchtte om te schuilen. Ook in Tel Aviv klonken sirenes. Ambtenaren en journalisten in het konvooi tussen de twee steden kregen te horen dat ze uit de auto’s moesten stappen voor het geval de sirenes zouden klinken en op de grond aan de kant van de weg moesten gaan liggen.

Nadat de heer Blinken rond 19.00 uur een ontmoeting had met de heer Netanyahu en zijn oorlogskabinet op de militaire basis Kirya in Tel Aviv, klonken de sirenes opnieuw. Reizende journalisten en Israëlische soldaten die buiten stonden, renden naar de binnentrap.

De heer Blinken en de heer Netanyahu hadden elkaar ontmoet in het kantoor van de premier in het huis van Shimon Peres op de basis toen de sirenes klonken. De heer Blinken en de Israëlische functionarissen verborgen zich vijf minuten in een bunker. In de verte klonk een knal: een onderscheppingsraket van het Iron Dome-verdedigingssysteem had de binnenkomende raket geraakt.

Vervolgens gingen ze naar het commandocentrum om hun bijeenkomst over humanitaire hulp voort te zetten. Het centrum lag zes verdiepingen onder de grond. Sommige Israëlische officieren werken en wonen daar sinds de Hamas-aanvallen van 7 oktober.

Buiten klonk nog een sirene, maar de ambtenaren hoorden het niet. De onderhandelingen begonnen dinsdag vroeg en het einde was nog niet in zicht – veel langer dan oorspronkelijk gepland.