Wanneer sterren die groot genoeg zijn om onze zon in de schaduw te stellen, sterven, exploderen ze in een supernova en wordt de resterende kern verbrijzeld door zijn eigen zwaartekracht en vormt een zwart gat.
Soms kon de explosie het zwarte gat in beweging brengen en als een flipperkast door de melkweg razen. Volgens de wet zouden er veel zwervende zwarte gaten bekend moeten zijn bij wetenschappers, maar ze zijn praktisch onzichtbaar in de ruimte en daarom moeilijk te detecteren.
Astronomen geloven dat 100 miljoen drijvende zwarte gaten door onze melkweg zwerven. Nu denken onderzoekers dat ze zo’n object hebben ontdekt. De ontdekking werd gedaan nadat zes jaar aan observaties was gewijd – en astronomen waren zelfs in staat om de massa van een extreem kosmisch object nauwkeurig te meten.
Het zwarte gat bevindt zich op 5000 lichtjaar afstand en bevindt zich in een spiraalarm van de Melkweg, Carina-Sagittarius genaamd. Dankzij deze waarneming kon het onderzoeksteam inschatten dat het dichtstbijzijnde geïsoleerde zwarte gat naar de aarde slechts 80 lichtjaar verwijderd zou kunnen zijn.
Maar als zwarte gaten fundamenteel niet te onderscheiden zijn van de leegte in de ruimte, hoe heeft Hubble dit gat dan ontdekt?
Het extreem sterke zwaartekrachtsveld van zwarte gaten vervormt de ruimte om hen heen, waardoor omstandigheden ontstaan die het sterlicht dat zich achter hen bevindt, kunnen afbuigen en versterken. Dit fenomeen staat bekend als zwaartekrachtlensing. Telescopen op de grond kijken naar de miljoenen sterren verspreid in het centrum van de Melkweg en zoeken naar deze voorbijgaande helderheid, wat aangeeft dat er een groot object tussen ons en de ster is gepasseerd.
Hubble is goed gepositioneerd om deze observaties op te volgen. Twee verschillende teams van onderzoekers bestudeerden de waarnemingen om de lichaamsmassa te bepalen. Beide onderzoeken zijn geaccepteerd voor publicatie in het Astrophysical Journal.
“Wat dit object ook is, het is het eerste donkere stellaire overblijfsel dat door de melkweg is ontdekt zonder begeleiding van een andere ster”, zei Lamm in een verklaring.
Het zwarte gat ging voor een achtergrondster langs die zich op 19.000 lichtjaar van de aarde in de richting van het galactische centrum bevond en het sterlicht gedurende 270 dagen versterkte. Astronomen hebben het moeilijk gehad om hun metingen te bepalen omdat er een andere heldere ster heel dicht bij degene is die ze achter het zwarte gat zagen schijnen.
“Het is alsof je probeert de kleine beweging van een vuurvlieg naast een felle gloeilamp te meten”, zei Saho in een verklaring. “We moesten het licht van een nabije heldere ster nauwkeurig aftrekken om de doorbuiging van de zwakke bron nauwkeurig te meten.”
Saho’s team gelooft dat het object met een snelheid tot 99,419 mijl per uur (160.000 kilometer per uur) zou kunnen reizen, sneller dan de meeste sterren in dat deel van de melkweg, terwijl het team van Lou en Lam tot een schatting kwam van 67.108 mijl per uur (108.000 kilometer). per uur). ).
Meer gegevens en observaties van Hubble en meer analyse zouden het debat over de identiteit van het object kunnen beslechten. Astronomen blijven zoeken naar meer van deze onzichtbare anomalieën, wat hen zou kunnen helpen beter te begrijpen hoe sterren zich ontwikkelen en sterven.
“Met behulp van de fijnere lens kunnen we deze geïsoleerde, gecomprimeerde objecten onderzoeken en wegen. Ik denk dat we een nieuw venster hebben geopend op deze donkere objecten, die je op geen enkele andere manier kunt zien,” zei Lu.
“Amateur-organisator. Wannabe-bierevangelist. Algemene webfan. Gecertificeerde internetninja. Fanatieke lezer.”
More Stories
Starlink-missie dinsdag vanuit Cape Canaveral
Hubble viert zijn 34e verjaardag met een blik op de Kleine Halternevel
SpaceX lanceert 23 Starlink-satellieten vanuit Florida (foto's)