Russisch-Oekraïense oorlog: live updates en nieuws over de Krim

Kiev, Oekraïne – De Krim hangt als een diamant voor de zuidkust van Oekraïne, gezegend met een mild klimaat, brede stranden, weelderige tarwevelden en boomgaarden gevuld met kersen en perziken.

Het is ook kritisch startpunt Russische invasie van Oekraïne.

De Krim is overbrugd met Rusland en dient als thuisbasis voor de Zwarte Zeevloot van Moskou, die een vitale schakel vormt in de toeleveringsketen van het Russische leger die tienduizenden soldaten ondersteunt die nu een groot deel van Zuid-Oekraïne bezetten.

Voor president Vladimir Poetin is het heilig land, nadat Catharina de Grote in 1783 een deel van Rusland had verklaard en de weg vrijmaakte voor haar rijk om een ​​zeemacht te worden. De Sovjet-gouverneur Nikita S. Chroesjtsjov naar Oekraïne in 1954. Omdat Oekraïne toen een Sovjetrepubliek was, is er niet veel veranderd.

Maar toen de Sovjet-Unie bijna vier decennia later instortte, verloor Rusland een juweel. Zo beweerde de heer Poetin dat hij een historische fout corrigeerde toen hij de Krim in 2014 illegaal annexeerde.

De heer Poetin beloofde destijds dat hij niet van plan was Oekraïne verder te verdelen. Acht jaar later, in februari, bestormden tienduizenden Russische soldaten echter het noorden van het schiereiland, waarmee de huidige oorlog werd ingeluid.

De afgelopen dagen zijn militaire doelen op de Krim aangevallen en het schiereiland bevindt zich opnieuw op het middelpunt van de grote machtsstrijd.

militair belang

In het begin van de oorlog veroverden Russische troepen die vanuit de Krim oprukten delen van de regio’s Cherson en Zaporizja die de sleutel bleven tot de Russische bezetting van Zuid-Oekraïne.

De Krim biedt op zijn beurt belangrijke logistieke steun aan Rusland om zijn bezettingsleger in stand te houden, waaronder twee grote spoorwegen waarop Rusland vertrouwt voor het transport van zwaar militair materieel. Krim-luchtbases werden gebruikt om missies te lanceren boven Oekraïense posities, en het schiereiland bood een lanceerbasis voor Russische langeafstandsraketten.

Het schiereiland is ook de thuisbasis van de Russische Zwarte Zeevloot, die Rusland helpt de controle over de zee te behouden, inclusief een zeeblokkade die de economie van Oekraïne heeft verlamd.

plaats in de zon

Rusland is koud – een vijfde van het land ligt boven de poolcirkel. Maar het kan gunstig gematigd zijn in de zonovergoten stad Jalta op de Krim.

“Rusland heeft haar paradijs nodig”, schreef prins Grigory Potemkin, generaal en minnaar van Catharina de Grote, toen hij haar aanspoorde om het land op te eisen.

De Krim is waar de tsaren en de hoofden van het Politburo vakantiehuizen hadden. Voordat het Westen Rusland sancties oplegde voor de illegale annexatie van het schiereiland, was het een plek waar de rijken van Oost-Europa naartoe gingen om te ontspannen en te feesten.

“Casino’s zijn overal verspreid in de met pijnbomen omzoomde steegjes van de stad,” A New York Times Travel-artikel Hij kondigde Jalta aan in 2006 en voegde eraan toe: “Er gaat veel – zo niet alles – in deze bloeiende kuststad.”

Het toerisme daalde sterk na 2014. Maar wanneer? Explosies klonken op een luchtmachtbasis Vorige week nabij de westkust van de Krim waren er nog steeds bezoekers van nabijgelegen resorts die foto’s en video’s maakten terwijl zwarte rook de zon verduisterde.

Betrekkingen met Rusland

“De Krim is altijd een integraal onderdeel van Rusland geweest in de harten en geesten van de mensen”, verklaarde Poetin in zijn toespraak in 2014 over de annexatie. Maar zijn selectieve lezing van de geschiedenis.

Door de eeuwen heen hebben de Grieken, Romeinen, Goten, Hunnen, Mongolen en Tataren het eigendom van het land opgeëist.

Misschien heeft geen enkele groep op de Krim de oorlog met zo’n afschuw zien ontvouwen als de Tataren, de moslim-Turken die in de dertiende eeuw uit de vlakten van Eurazië migreerden.

ze waren Stalin heeft hem brutaal aangevallen, die – verwijzend naar de rechtvaardiging van het Kremlin voor zijn huidige oorlog – hen ervan beschuldigde nazi-collaborateurs te zijn en hen massaal deporteerde. Duizenden stierven in het proces.

In 1989 stond Michail Gorbatsjov, de laatste Sovjetleider, de Tataren toe terug te keren naar de Krim. Vóór de annexatie van 2014 vormden ze ongeveer 12 procent van de Krim-bevolking, ongeveer 260.000 daar.

In 2017 beschuldigde Human Rights Watch Moskou van Intensivering van de vervolging van de Tataarse minderheid Op de Krim, “met het uitdrukkelijke doel om afwijkende meningen op het schiereiland volledig het zwijgen op te leggen.”