Reagan-bondgenoten saboteren Carter als vertraagde vrijlating van Amerikaanse gijzelaars: Witness – Rolling Stone

Bettmann Archief/Getty Images

Ben Barnes, een voormalig politicus uit Texas, beweert getuige te zijn geweest van een complot om de herverkiezing van president Jimmy Carter in 1980 te saboteren door de vrijlating van Amerikaanse gijzelaars in Iran uit te stellen. Zijn verbazingwekkende acceptatie is eerder gemeld New Yorkse tijden op zaterdag.

De gijzelingscrisis in Iran verwoestte Carters presidentschap en zijn herverkiezingscampagne, en aangezien de gijzelaars op de verkiezingsdag van 1980 nog steeds niet waren vrijgelaten, verloor de zittende president op beruchte wijze van Ronald Reagan. In de meer dan vier decennia sindsdien hebben velen beweerd dat het hem veel beter zou zijn vergaan als hij de vrijlating van 52 Amerikanen die werden vastgehouden, had verzekerd.

Maar zei Barnes keer Dat zijn mentor, de voormalige gouverneur van Texas, John B. Connally Jr. is vastbesloten om dat niet te laten gebeuren – en hielp voorkomen dat de gijzelaars werden vrijgelaten. Die zomer, zegt Barnes, bracht Connally hem naar verschillende hoofdsteden in het Midden-Oosten om bezorgde regionale leiders ervan te overtuigen Iran te vertellen dat ze een betere deal zouden krijgen van de Republikeinse kandidaat Ronald Reagan als ze tot na de verkiezingen gijzelden. Dat is precies wat er gebeurde.

Nadat ze van hun reis naar huis waren teruggekeerd, zei Barnes, informeerde Connally Reagan’s campagnevoorzitter, William J. Casey, die later directeur van de CIA werd. (Het verslag van Barnes bevat geen indicatie dat Reagan iets van hun reis afwist.)

Bekend als de ‘oktoberverrassing’, vermoedden velen dat iemand in de buurt van het Reagan-kamp Carters pogingen om de gijzelaars te bevrijden tot na de verkiezingen tegenwerkte, maar congresonderzoeken hebben deze theorieën niet bevestigd, en Connally was niet het onderwerp van die onderzoeken. . Connally zocht de Republikeinse nominatie, die Reagan uiteindelijk won. Barnes zei dat zijn hulp bij het dwarsbomen van de Carter-campagne hem hielp ervoor te pleiten dat hij staatssecretaris of defensie zou worden in een nieuwe regering.

Barnes – die diende als voorzitter van het Huis van Afgevaardigden van Texas en luitenant-gouverneur, en die ook George W. Bush hielp om dienst te nemen bij de Texas Air National Guard – zei dat hij de zaken recht wilde zetten, aangezien Carter in hospice-zorg is. Hij zei: “De geschiedenis moet weten wat er is gebeurd.” “Ik denk dat het heel belangrijk is en ik denk dat president Carter het steeds meer in mijn gedachten deed weten dat het einde nabij is. Ik heb gewoon het gevoel dat we het op de een of andere manier uit de weg moeten ruimen.”

Hoewel veel van de spelers die het verhaal van Barnes konden bevestigen, dood zijn, waaronder Connally en Casey, noemde Barnes vier mensen die hij in vertrouwen had genomen over de vergaderingen. Alle vier – Mark K. Updegrove, voorzitter, LBJ-stichting; Tom Johnson, voormalig assistent van Lyndon Johnson (geen familie) die later tijdschriftuitgever werd Los Angeles Times En de voorzitter van CNN. Larry Temple, voormalig assistent van de heer Connally en Lyndon Johnson; en HW Brands, historicus van de Universiteit van Texas – Bevestigd met keer dat Barnes zijn verhaal met hen heeft gedeeld.

“Voor zover ik weet, heeft Ben nooit tegen me gelogen”, zei Tom Johnson. Ander bewijs ondersteunt zijn verslag ook, waaronder Brandes die drie alinea’s schrijft over Barnes ‘verslag in een biografie van Reagan uit 2015, hoewel het weinig aandacht heeft gekregen, en documenten in de Lyndon Baines Johnson Library and Museum waaruit blijkt dat Connally in juli een vlucht nam vanuit Houston. 18 1980 om Jordanië, Syrië, Libanon, Saoedi-Arabië, Egypte en Israël te bezoeken en keerde op 11 augustus terug – Barnes stond op de lijst om zich bij hem te voegen.

zei Barnes keer Hij was er zeker van dat het motief achter de reis was om de boodschap naar Iran te krijgen om tot na de verkiezingen gijzelaars te nemen. “Ik zou naar mijn graf gaan met de gedachte dat dit het doel van de reis was,” zei Barnes. “Het was niet freelance omdat Casey erg geïnteresseerd was om te horen zodra we terug waren in de Verenigde Staten.” Hij voegde eraan toe dat meneer Casey wilde weten of ze “de gijzelaars gingen nemen”.

Barnes kon niet bevestigen of de berichten aan regionale leiders daadwerkelijk in Iran waren afgeleverd of dat ze enige invloed hadden. En Iran hield de gijzelaars vast tot na de verkiezingen. Ze werden op 20 januari 1981 kort na het middaguur vrijgelaten, in de eerste minuten van het presidentschap van Reagan.

John B. was het daar niet mee eens. Connally III, oudste zoon van de voormalige gouverneur, met wat Barnes zei keer dat hij zich herinnert dat zijn vader de reis naar het Midden-Oosten maakte, maar niet op de hoogte is van berichten aan Iran en dat hij zijn vader vergezelde naar een ontmoeting met Reagan om het bezoek te bespreken.

“In geen enkele bijeenkomst waar ik aanwezig was, werd melding gemaakt van berichten die naar de Iraniërs waren gestuurd”, zei Connally. “Hij lijkt niet op mijn vader.” Hij voegde eraan toe: “Ik kan Ben’s herinnering daaraan niet betwisten, maar het komt niet overeen met mijn herinnering aan de reis.”