Oekraïne zal naar verwachting EU-kandidatuur benaderen: live updates

Het was een hartstochtelijk pleidooi: terwijl de oorlog in zijn land woedde, vroeg de Oekraïense president Volodymyr Zelensky begin maart om zijn land toe te laten toe te treden tot de Europese Unie, ’s werelds grootste handelsblok, dat decennialang heeft bijgedragen aan het bewaren van de vrede in Europa.

“We hebben bewezen dat we in ieder geval net als u zijn”, zei hij tegen het Europees Parlement. “Dus bewijs dat je bij ons bent, bewijs dat je ons niet laat gaan, bewijs dat je echt Europeaan bent.”

Op vrijdag kreeg zijn oproep positieve steun toen de Europese Commissie, de uitvoerende tak van de EU, Oekraïne aanraadde om de status van kandidaat-lidstaat te krijgen in een poging om lid te worden van het blok.

Het is echter onwaarschijnlijk dat de heer Zelensky’s aspiraties voor de Europese Unie op korte termijn worden gerealiseerd: toetreden tot het blok is een ontmoedigend en moeizaam proces dat tot tien jaar kan duren. Polen heeft bijvoorbeeld in 1994 een officiële aanvraag ingediend om zich bij het blok aan te sluiten en werd pas in 2004 geaccepteerd.

Voordat een land kan toetreden, moet zijn kandidatuur worden goedgekeurd door alle EU-lidstaten, die nu nummer 27 zijn. Het moet ook zijn politieke systeem, rechterlijke macht en economie in overeenstemming brengen met het blok door het EU-systeem van common law aan te nemen, plus meer meer Van 80.000 pagina’s met regels en voorschriften over zaken als milieunormen en regels voor voedselhygiëne.

En hoewel er precedenten zijn voor snel bieden – Zweden en Finland konden binnen een paar jaar na het bieden toetreden tot de vakbond – is een snelle aanpak zeldzaam. Bovendien wachten andere landen al jaren op toetreding, waaronder Albanië, Bosnië en Servië, waardoor het voor de EU moeilijk is om sneller op te treden tegen Oekraïne.

Bovendien lijdt het blok ook onder expansiemoeheid na te zijn opgeschrikt door economische crises, Brexit en de pandemie, evenals door economische maatregelen. Regelbrekende lidstaten zoals Hongarije.

Oekraïne was al op weg om zich dichter bij Europa te consolideren en had een associatieovereenkomst met de Europese Unie, ondertekend in 2014 en gesloten in 2017, waarin het ermee instemde de economische en politieke banden met het blok te intensiveren.

Oekraïners waren enthousiast over de wens om nauwere banden met Europa aan te knopen, en in 2013 honderdduizenden Ze gingen de straat op om te protesteren Toen de toenmalige president, Victor F. Janoekovitsj, die geneigd was tot Rusland, kondigde de ondertekening aan van een associatieovereenkomst met de Federatie.

Wat de uitdagingen voor de hoop van Oekraïne op de EU ook waren, de Russische oorlog zorgde voor een uitstorting van solidariteit in het blok, die sommigen aantrok De zwaarste straffen in zijn geschiedenis. Oost- en Midden-Europese staten zoals Polen en de Baltische staten, die decennialang achter het IJzeren Gordijn leefden en waar de herinneringen aan de Russische onderdrukking dieper werden, waren onder de meest enthousiaste voorstanders van het lidmaatschap van Oekraïne.

De meeste Europeanen verwelkomden de uitbreiding van de vakbond naar het oosten in mei 2004, toen ze tien overwegend communistische staten accepteerde – waaronder de Tsjechische Republiek, Hongarije en Polen – omdat ze, onder andere, de ondergang van het Sovjetblok inluidde en hielp om economisch en politiek liberalisme over de hele wereld te verspreiden. het continent.

Het vermogen van de EU om landen lidmaatschap aan te bieden is een van de belangrijkste instrumenten van het buitenlands beleid van de wereld na de Koude Oorlog geweest. Het vooruitzicht van toetreding dwong Bulgarije en Roemenië om de corruptie aan te pakken en de arrestaties van oorlogsmisdadigers in Kroatië, Servië en Montenegro te bespoedigen.

Hoewel het EU-lidmaatschapsproces van Oekraïne waarschijnlijk geleidelijk zal verlopen en voor grote uitdagingen staat, onderstreept de poging van het land om nauwere banden met de NAVO en de Europese Unie te smeden, hoe de poging van president Vladimir Poetin om Oekraïne met geweld terug in de baan van Rusland te brengen, lijkt te worstelen. tegenovergestelde effect.