Ik ging naar Nederland voor een fietsparadijs, maar ik vond er zoveel meer

Als het gaat om design, zijn Gazelle-fietsen moeilijk te verslaan. Ze maken al meer dan 130 jaar fietsen en zijn daarmee een van de oudste fietsfabrikanten ter wereld. Toen het bedrijf me uitnodigde om hun elektrische fietsen op Nederlandse bodem te testen, greep ik de kans met beide handen aan.

Ik wist niet dat ik hun high-end fietsen niet zou leren kennen of het beroemde “fietsparadijs” van Amsterdam zou bezoeken – ik zou binnenkort een nog inspirerendere ervaring beleven.

De e-bikes van Gazelle staan ​​door heel Nederland en is daarmee met afstand de grootste fabrikant van het land. Ik zag ze overal waar ik kwam.

Het zijn er miljoenen, fietsenstallingen vullend en op straat aan alles opgesloten.

Het bedrijf heeft een zeer diverse lijn. Er zijn zoveel interessante modellen dat het moeilijk te tellen is, en het verkennen van hun ervaringscentrum in hun fabriek in Tyrone, Nederland, bewees het.

Ik voel me overweldigd door zoveel mooie Nederlandse fietsen, het is moeilijk om er allemaal iets van te begrijpen, en daarom bleek de beste manier om me te oriënteren, één been over de fietsen te gooien en te rijden.

Ik heb verschillende van de onlangs uitgebrachte Gazelle-modellen uit 2023 kunnen testen en het was een eye-opener.

Natuurlijk hebben we goede e-bikes van topmerken in de VS. Maar budgetvriendelijke, direct-to-consumer-modellen krijgen lokale aandacht in Noord-Amerika, vooral voor nieuwe rijders die niet graag een hoge dollar willen betalen voor eersteklas e-bikes.

Maar in Nederland heb ik uit de eerste hand gezien hoeveel mensen hun e-bikes behandelen als echte auto-converters, en een goede elektrische fiets is praktisch een noodzaak.

Bekijk wat ik te zeggen heb in mijn video hieronder, maar lees zeker verder voor het volledige verhaal.

De fietsen van Gazelle worden uiteraard gebouwd met typisch Nederlandse kennis die voortkomt uit tientallen jaren toegewijd toeren.

Van intern geschakelde achternaven die het gemakkelijk maken om te schakelen zonder onderhoud (zelfs bij een stop), voldoende opbergruimte van bagagedragers en manden, en LED-verlichting ingebouwd in spatborden voor forensen, trimkenmerken. Het enorme aantal componenten is allemaal duidelijk doordacht voor het type rijder dat vertrouwt op de e-bike als voertuig voor dagelijks gebruik.

Dat is het type rijder dat je in Nederland aantreft. Toen Gazelle een paar jaar geleden zijn e-bikes naar de VS bracht, richtten ze zich daarom vaak op rijders die verder gingen dan alleen een recreatief apparaat om te rijden.

De e-bikes van Gazelle Het biedt robuustheid en comfort die we niet vaak zien op e-bikes in Amerika. Dat komt omdat ze niet zijn ontworpen voor de gemiddelde Amerikaanse rijder, maar voor degenen die ze 365 dagen per jaar gebruiken. Met andere woorden, ze zijn ontworpen voor de Nederlanders. Maar naarmate de Gazelle zijn Noord-Amerikaanse assortiment uitbreidt, maken deze kenmerken hem ideaal voor een nieuwe golf van Noord-Amerikaanse rijders die de autoveranderende kwaliteiten van e-bikes omarmen.

Als echte Hollandse fietsen vind je alle kenmerken terug op deze tweewielers. Er is een rechte zitpositie die zorgt voor een comfortabele zithouding met uitstekend zicht op de weg. Het is iets dat ik op veel modellen heb ervaren en het maakt een enorm verschil als je er elke dag op rijdt.

Bagagedragers, spatborden en LED-verlichting zijn essentieel voor iedereen die een e-bike gebruikt als dagelijkse forens of bedrijfswagen.

Veel modellen hebben diepe instapframes die het gemakkelijk maken om op en van de fiets te stappen, zelfs wanneer deze beladen is met meerdere fietstassen of bagagekoffers.

Veel modellen hebben interessante functies zoals Gates carbon riemaandrijvingen voor soepele, onderhoudsvrije aandrijflijnen en Enviolo automatisch schakelen met een traploze naaf voor het gemakkelijkste schakelen dat u zich kunt voorstellen.

De reden dat ik in de eerste plaats naar Amsterdam ging, was omdat ik verwachtte veel van dit soort spullen te vinden. Maar wat ik niet had verwacht, was hoezeer het ontwerp van fietsen in Nederlandse stijl hand in hand ging met het ontwerp van Nederlandse steden, waarbij de rol van fietsen werd benadrukt en tegelijkertijd het autogebruik werd verminderd.

In Amsterdam, Utrecht en andere grote steden zijn veel wegen fietsvoorrangswegen. Dat betekent dat fietsen de weg niet delen met auto’s – zij zijn eigenaar van de weg. Auto’s zijn gasten. In feite zijn die woorden letterlijk op straat geschilderd op officiële borden die aankondigen “auto’s zijn gasten”.

Veel wegen zijn verboden terrein voor auto’s, die volledig beperkt zijn tot fietsen en andere kleinere vormen van twee- en driewielig vervoer.

De Nederlanders ontwierpen hun steden om mensen te bouwen wil Fietsen in plaats van rijden. Parkeren is eenvoudig, want overal is een fietsenstalling. Niet alleen op straat, maar in enorme ondergrondse fietsenstallingen. We bezochten ook de uitgestrekte fietsenstalling met 12.500 plaatsen in Utrecht, compleet met een eigen fietssnelweg die er doorheen loopt. Ik noem het ‘allesomvattend’, maar ironisch genoeg neemt het niet eens zoveel openbare ruimte in beslag, omdat fietsen niet zo groot zijn.

En dat soort dingen. Het hele idee hier is dat fietsen ruimtebesparend zijn. Ze nemen niet meer van de stad dan nodig is, want daar is een voertuig niet voor bedoeld. In tegenstelling tot Noord-Amerika, dat zijn steden rond auto’s heeft gebouwd, heeft Nederland zijn steden rond mensen gebouwd.

Tweewielers zijn slechts een vervoermiddel. Ze zijn gemakkelijk te gebruiken, gemakkelijk op te bergen en verstoppen geen steden of openbare ruimtes die het best door mensen worden gebruikt. In plaats daarvan zijn er restaurants, cafés, parken en winkels die uitmonden in de openbare ruimte. Er zijn geen grote parkeerterreinen die nuttige grond beroven, maar mooie grachten en levendige pleinen.

Met de toevoeging van fietssnelwegen tussen steden zijn tweewielers meer een vorm van stadsvervoer geworden. Veel mensen pendelen met hun e-bike, hoewel deelfietsen om van en naar het treinstation te komen en treinritten nog steeds populair kunnen zijn voor langere reizen.

De manier waarop Nederland zijn steden heeft ingericht, de openbare ruimte en hoe het zijn inwoners het beste bedient.

Een van de meest verbazingwekkende dingen die ik heb geleerd, was voor mij het bezoeken van dat land. Ik dacht, ik ga naar een fietsparadijs in Amsterdam. En in zekere zin deed ik dat. Maar meer dan dat, wat ik werkelijk zag, was een heel land dat zichzelf vormgaf om zijn burgers beter van dienst te zijn.

Dat betekent niet ontwerpen rond fietsen, maar ontwerpen rond mensen. Fietsen zijn een geweldige manier om dat te doen, omdat ze schoon en efficiënt gereedschap bieden zonder de nadelen van auto’s (elektrisch of met verbrandingsmotor).

In combinatie met sterk openbaar vervoer hoeven maar weinig mensen in Nederlandse steden een auto te bezitten.

Het is een model dat over de hele wereld kan worden gebruikt en in feite al wordt gekopieerd. Veel steden en landen over de hele wereld sturen vertegenwoordigers naar Nederland om van de Nederlanders te leren. Nederlandse Fiets Ambassade Het fungeert als een knooppunt van afgezanten om andere naties te helpen zijn wegen te leren.

We horen vaak dat mensen dit Nederlandse model afwijzen en zeggen dat het alleen werkt vanwege het vlakke Nederland of het weer. Desalniettemin zag ik een mix van trap- en elektrische fietsen (dankzij hun motorondersteuning kunnen ze overal ter wereld met gemak heuvels beklimmen), om nog maar te zwijgen van alle Nederlanders die met hun hoofd voorover in de hagelbui leken te zijn getrapt die ik zag. Met fietsen zo diep geworteld in de cultuur, zou een beetje regen geen probleem moeten zijn. Zoals een regenjas aantrekken bij het lopen in de regen, zo fietsen Nederlanders in de regen; Sommigen houden paraplu’s vast en fietsen!

Het goede nieuws is dat de Nederlanders sommige geheimen niet hebben ontdekt. Ze hebben een efficiënte en effectieve vorm van transport van bovenaf omarmd, door financiering en infrastructuur te verstrekken om fietsen de cultuur te laten doordringen. De auto’s staan ​​er nog, ze zijn niet weg. Maar ze worden uit de drukke stadscentra geperst en lijken bijna vreemd terwijl ze zoemen.

Het is geen magie, het is principe. Het is cultuur. Het zijn prioriteiten. De Nederlanders hebben het door, en delen het graag. De rest moet luisteren.