André 3000’s recensie van New Blue Sun

Kay Regan*

Er zijn dit jaar honderden en honderden ambient-muziekalbums uitgebracht, maar er is slechts één album uitgebracht door een elite-rapper met een plaat van dertien keer platina op zijn naam. In de zestien jaar sinds de tektonische onderbreking van Outkast hebben fans van het duo André 3000 gesmeekt dat de ster iets meer zou brengen dan alleen af ​​en toe een knock-outversje van een gast. In plaats daarvan volgde hij zijn pijl als een rondreizende Boheemse nomade die fluit speelde op luchthavens, cafés, trottoirs en tijdens yogalessen. zijn eerste album, Nieuwe blauwe zon Het is de volle bloei van zijn overgang van middelbare leeftijd naar zachte drones en eenvoudig rietwerk. Fans waren terecht op hun hoede voor het album met het label “Warning: No Bars” en songtitels als “I Swear, I Real Wanted to Make a Rap Album But That’s Just the Way the Wind Blown This Time.” Gelukkig is het 87 minuten durende muzikale epos van Andre 3000 een prachtige, ultramoderne prismatische geur van verse wierook.

Nieuwe blauwe zon Het vertegenwoordigt ook een hoogtepunt in een decennium lang crescendo van de New Age-opwekking. Begin 2010 lanceerde de smaakmaker merken als Numero Group, Light in the Attic en Rvng Intl. Hij begon Amerikaanse new age-muziek opnieuw uit te brengen in de private press, waarbij hij het ooit bespotte genre bevrijdde van zijn reputatie als een adem van kristal en wind en het herpositioneerde als een Amerikaanse folktraditie boordevol doe-het-zelf-energie. Labels als Empire of Signs en het Zwitserse WRWTFWW hebben hun aandacht gericht op het nieuw leven inblazen van de meer invasieve, elektronisch georiënteerde muziek van Japan, die je misschien kunt horen op Nieuwe blauwe zonMeer kunstmatige momenten. Alanis Morissette, Moby, 6Luck, Sufjan Stevens en zelfs acteur Jeff Bridges hebben de afgelopen jaren wisselend succes gehad met therapeutische muziek.

Voor dit onderdeel Nieuwe blauwe zon Het is vooral een stuk met het productieve cassettelabel Leaving Records uit Los Angeles, een stempel dat ook bestaat op het snijvlak van ambient, new age, jazz en improvisatie- en experimentele elektronische muziek. Een groot deel van de vertrekkende selectie – Matthew David, Carlos Nino, Dentoni Parks en VCR – staat klaar om Andre’s melodieën te assisteren en te complimenteren, waarbij hij zijn digitale fietsfluitkrullen uitbreidt tot een orgie van aanzwellende cimbalen en ruimtelijke sprankelingen.

Ondanks de link naar het persmateriaal Nieuwe blauwe zon Door de organische eenvoud van Laraga en de soulvolle jazz van Alice Coltrane lijkt het eigenlijk meer op de dromerige, bijna organische ‘Vierde Wereld’-muziek van componisten als Jon Hassell en Steve Roach: ingebeelde landschappen waar kosmische elektronica vrolijk verweven is met verschillende shakers, rieten en regenstokken. Andre’s “Digital Reed Machine” roept de exotische Valley-klankwerelden uit de late jaren 80 op van Japanse componisten als Yoshio Ojima – niet helemaal echt, niet helemaal nep, en behoorlijk verbazingwekkend. Nieuwe blauwe zon Het is geenszins ongeduldig of minimaal. In plaats daarvan werkt Andre’s crew samen als een dynamische liveband die zachte tonen en zachte stemmingen hanteert, of ze nu op de groove rijden (“That Night in Hawaii…”), of zwellen in cascades van vrolijke chaos (“BuyPoloDisorder’s Daughter…”). Of creëer regenwouden van geluid (“Ants for you…”). Onze dirigent heeft een kronkelige beweging die danst in ritmische uitbarstingen terwijl zijn medespelers exploderen, rijpen en sprankelen. Al deze bewegende delen zorgen ervoor dat het niet bepaald de meest meeslepende ervaring is. omgeving voor wie op zoek is naar ‘rustgevende’ of ‘helende’ muziek. Wanneer hij echter wordt benaderd als producer van een underground jazzgroep of een underground elektronische band, Nieuwe blauwe zon Ze is een absoluut genot.

Geen blauwe zon Niet de beste surroundopname die je in 2023 zult horen. Het is klein als het naast de confronterende flow van Tim Hecker wordt geplaatst Geen hoogtepuntenDe subtiele zwakte van Ryuichi Sakamoto 12en de pastorale gebieden van Takashi Kokubo en Andrea Esperti Muziek voor de kosmische tuin Of de omhullende warmte van Loscil/Lawrence English Lucht kleuren. Maar, Geen blauwe zon Het is waarschijnlijk dat dit zo is Zojuist Omliggende record veel mensen Doen We horen dat het 2023 is, en het is geweldig dat dit energieke en weelderige album een ​​hit is. Net als bij de baanbrekende rapgroep speelt André 3000 terug Pied Piper, en de wereld van geluid wacht op degenen die hem met open oren en open geest volgen.